vrijdag 8 februari 2008

Waar men gaat langs Vlaamsche wegen

Met de hulp van dit routeprogramma heb ik België al ontelbare keren doorkruist. Elke keer weer ben ik apetrots op mezelf dat ik, als vrouw, erin slaag om zonder GPS en enkel met de afgedrukte routebeschrijving en overzichtskaartjes mijn weg te vinden.

Zo ook gisteren.

Gepakt en gezakt vertrok ik met drie kinderen naar de Kastanjelaan in X. Bij aankomst verkondigde ik trots dat ik toch wel dé beste autorijdende-en-tegelijkertijd-kaartlezende mama van de hele wereld was. Vijf minuten later zong ik echter héél wat toontjes lager.

Huisnummer 1 was nergens te vinden. En het enige witte huis in de straat bleek nummer 9 te hebben. Een vriendelijke buurtbewoner wist mij te vertellen dat ik wel in de Kastanjelaan was toegekomen, maar dan wel in Y. Tot daar de betrouwbaarheid van routenet dus.

Tien minuten en 5 kilometer later stond ik waar ik eigenlijk had moeten zijn. En maakte ik mij de bedenking dat een GPS toch niet zo duur meer is tegenwoordig.

1 opmerking:

Anoniem zei

Je bent er toch geraakt ;-). Gelukkig maar want het was fijn met jullie erbij!