Niet meer dan logisch

Wel, nu moogt ge allemaal zeggen wat ge wilt, maar ik vind dit dus maar de normaalste zaak van de wereld.

En ja, dat gaat geld kosten.
En ja, de begroting heeft al niks op overschot.
En ja, als je van je eigen kind bevalt, heb je die tijd nodig om ook zelf te recupereren en als je adopteert uiteraard niet (dit kan toch enkel een reactie van een man zijn, vinden jullie niet?)
En ja, je weet dat voor je begint te adopteren maar dat wil niet zeggen dat je het daarmee eens moet zijn.

Ik vind dat allemaal maar argumenten om te argumenteren.

Een kind heeft zijn ouders nodig. Vanaf dag één.

En kan een adoptiekind er dan aan doen dat zijn of haar "dag één" pas begint als hij of zij al enkele maanden oud is? Of 2 jaar? Of 5? Is dat dan een reden om maar 6 (en in andere gevallen zelfs maar 4) weken recht te hebben op exclusieve mama- of papa-aandacht? Terwijl een kind geboren in België recht heeft op meer dan het dubbele?

Ik zou juist denken dat net de adoptiekinderen nood hebben aan een veilige en geborgen start in hun nieuwe gezin. Zeker nadat ze in hun tehuizen maar al te vaak het gemis en de warmte van een moeder of vader hebben moeten missen.

Noem mij maar sentimenteel, maar kinderen hebben dezelfde rechten.

Eender waar ze geboren zijn.

Prins en Prinses

Al zolang ik mij kan herinneren, noemt grotebroer mij zijn "prinses" en is hij mijn "prins". Hoe dat zo gekomen is, kan ik mij niet meer herinneren, maar ik vind het wel lief en het maakt mijn dag altijd weer goed. Ook ben ik maandenlang de vrouw van zijn dromen geweest, want hij wilde alleen maar met mij trouwen als hij later groot was.

Onderweg naar de markt vorige week hadden we volgend gesprek:

grotebroer: "Mama, jij bent nog altijd mijn liefste prinses"
mama: "Dat is lief hoor, jongen, jij bent nog altijd mijn liefste prins"
grotebroer: "Voor altijd en eeuwig?"
mama: "Ja, voor altijd en eeuwig".
grotebroer: "Maar ik ga wel niet meer met u trouwen hoor".

Oei? Was de grote liefde voorbij? Was er een nieuwe vlam in zijn leven?

mama: "Oh... Zie je mama dan niet meer graag?"
grotebroer: "Jawehel... maar dat was niet echt hé, mama, dat was maar om te spelen"

We wandelen verder in stilte, tot plots:

grotebroer: "En daarbij, ik ga nooit trouwen. Want dan moet ik kussen en dat vind ik vies".

Voilà, dat is dan ook weer duidelijk.

Crappy Birthday

Ja, ja, u leest het goed, lieve bloglezertjes.

CRAPPY birthday, ik zal het nog eens in grote letters zetten, want hij was dus allesbehalve "happy", mijn birthday.

't Is dat ik hem zo graag zie, dat ik het hem, twee dagen later, wel kan vergeven.

Maar laat het voor eens en voor altijd duidelijk zijn: jarig zijn, dat is niks meer voor mij.

Vanaf nu ben ik 35.

Voor altijd.

Waar heb ik dit aan verdiend?

CMI bezorgde mij de verrassing van de dag: een award voor mijn blog!

Mijn beurt nu om er 7 te nomineren, wat niet zo simpel is, want van de vele blogs die ik (bijna dagelijks) lees, zijn er enkele die zelf al meerdere malen genomineerd zijn (en we gunnen anderen toch ook iets, nietwaar?), enkele waarvan ik weet dat ze een hekel hebben aan die blog-award-dinges (zie verder in dit bericht) en enkele die volgens mij zelfs niet weten dat ik ze volg (maar vanaf zo dadelijk dus wel).

Soit, na lang wikken en wegen, is dit mijn top-7 (in willekeurige volgorde, uiteraard):
Sprokkels
Family of Fools
Hersenspinsels
A blog of her own
Autisme - Wat is autisme?
Het Nieuwsblad Online - kapellen
De weergaloze fratsen van ene zapnimf

Een zéér eervolle vermelding gaat naar de disfunctionele huismoeder en Madame Zsazsa.

Zij vallen buiten categorie omdat ze enig zijn in hun soort en een beschermde blogstatus genieten (en ook omdat ik weet dat ze een bloedhekel aan die blog-award-dinges hebben).

Soms, héél soms

zou ik zo graag eens willen verdwijnen.

Gewoon, even weg zijn.
Maar dan zonder dat iemand het merkt.
Zonder dat iemand me mist of zoekt.

Even rust en stilte, terwijl de wereld verder doordraait.
Ergens, in een parallel universum.

Waar ik kan roepen en tieren,
huilen en schreeuwen,
lachen, luisteren, liggen.
Nietsdoen.

Vaak, héél vaak
voel ik mij alsof ik in dat parallel universum zit.
Terwijl ik nog volop in het "hier" ben.
Alsof ik helemaal gek word.
Iedereen roept en tiert,
huilt en schreeuwt,
lacht naar mij, lacht met mij.
Lacht om mij.

Vandaag voel ik mij slecht.

Woordenboek

kleinebroer zegt:
a-pe: appel
a-po-pie: appelsien
éé-téé-tie: een twee drie
ni-ebbe: (ik wil dat) niet hebben
auw: als iets/hij valt, als hij slaat *roloog*
éte: eten (als hij nog maar denkt dat er voor hem iets te eten valt)
toe: als iets open staat, moet ik het voor hem dichtdoen
oppa: hopla
pi: Frits (de poes)
poe: poes
ham: boterham
a-to: auto

maar de naam van grotebroer zegt hij nog altijd niet...

De kleine Amadeus

Daarstraks kwam grotebroer vragen of hij een CD mocht opzetten. Ik mompelde vlug "jaja, doe maar" en verwachtte mij aan de lopende-band-pulp van Studio 100.

Groot was dan ook mijn verbazing toen de prachtige muziek van Wolfgang Amadeus Mozart weerklonk.

Dit boekje mét CD heb ik vorige week voor minder dan 2 euro in de solden gekocht bij Kruidvat. Na het eenmaal samen met grotebroer beluisterd te hebben, verdween het al onmiddellijk in het rek en ik kon alleen maar bedenken dat ik mijn illustere pogingen om iets of wat cultuur in ons huis binnen te brengen beter kon opgeven. Maar nu blijkt dat, als je het maar genoeg aanbiedt zonder dwang, de interesse duidelijk vanzelf volgt.

Verwacht geen hoogstaande literatuur, verre van zelfs. Het is een simpel verhaal op rijm waar je tenen soms van gaan krullen. Kinderlijk verteld maar wel heel beeldrijk, wat voor grotebroer net dat is wat hij nodig heeft om zijn interesse vast te houden.

De CD bevat het volledige verhaal (met bijhorende achtergrondmuziek) én enkele stukken uit pianoconcerto's en symfonieën van Mozart. In totaal net geen uur luisterplezier.

In Oostenrijk werd op een dag een jongetje geboren
hij was ontzettend muzikaal - dat kon je zo wel horen
want als hij lag te huilen in zijn wiegje of zijn bed
dan zeiden alle mensen: luister even - opgelet
wat huilt die jongen prachtig - wat ontzettend muzikaal
en zo begint dit boekje - 't is een wonderlijk verhaal...

Het verhaal over de bijzondere jeugd van één van de grootste componisten ter wereld, op rijm verteld voor jonge kinderen.

Een heerlijk voorlees- en prentenboek plus CD over De Kleine Amadeus, met zijn eigen muziek erbij!

Marianne Busser & Ron Schröder
met tekeningen van Dagmar Stam

Daarom hou ik zo van jou

Omdat je de moed en het doorzettingsvermogen vond om, gedurende 15 maanden, bovenop de zorgen om je gezin en de grillen van ondergetekende, de opleiding tot treinbestuurder bij de NMBS te volgen.

Omdat je 4 keer mondeling examens hebt afgelegd voor de jury in Brussel, nadat je avonden en nachtenlang gestudeerd had en daarbij ook de zorg van kleinebroer op je nam als hij 's nachts wakker werd, zodat ik kon bijslapen.

Omdat je sinds vorige week afgestudeerd bent met 82% en je nu eindelijk je grote droom hebt kunnen waarmaken!

Ik hou van jou, mijn lieve treinbestuurder en ik ben zo ongelooflijk trots op jou!

Lasagne met gehakt en courgette

Voor een ovenschotel van 23 x 17 cm

1 kg courgettes
2 sjalotjes
1 teentje knoflook
600 gram gehakt
500 ml tomatenpuree
9 voorgekookte lasagnevellen
olijfolie
tijm
geraspte kaas

* Verwarm de oven voor op 210° C.
* Was de courgettes en snijd ze in plakjes. Verhit in een grote koekenpan met antiaanbaklaag een flinke scheut olijfolie. Voeg de courgetteschijfjes toe en breng royaal op smaak met peper en zout. Bak 12 tot 13 minuten onder regelmatig omscheppen.
* Pel de sjalotjes en het teentje knoflook en snipper alles fijn. Haal de courgettes uit de koekenpan en zet ze opzij in een schaal. Doe opnieuw wat olijfolie in dezelfde koekenpan en voeg de sjalotjes en knoflook toe. Fruit 3 minuten aan. Voeg dan het gehakt toe en bak het 5 minuten mee (maak het gehakt met een vork rul).
* Breng een pot met water aan de kook en leg de lasagnevellen er 2 à 3 minuten in. Haal ze eruit en leg ze op een schone theedoek om uit te lekken.
* Doe de tomatenpuree in de koekenpan bij het gehakt en voeg een beetje tijm toe. Breng op smaak met peper en zout. Laat de saus in 8 minuten iets inkoken.
* Beboter de ovenschotel en maak laagjes van achtereenvolgens gehaktmengsel, lasagnevellen, courgettes, lasagnevellen, gehaktmengsel en eindig met een laagje courgettes.
* Bestrooi de lasagne met de geraspte kaas en zet in de oven gedurende 30 minuten.

Vrij naar een recept uit "Pasta & Lasagne" - Libelle Tafelteam

Thomas de Stoomlocomotief

Vandaag heb ik deze deurdecoratie op de kop kunnen tikken voor 5 euro bij Bart Smit!

Grotebroer is in de wolken!!!

Er lagen er nog 2, iemand interesse?
Dan wil ik wel eens gaan kijken dit weekend of ze er nog zijn!

Daarom hou ik zo van jou

Omdat jij een bos bloemen meebrengt om het goed te maken dat je mij de afgelopen tijd verwaarloosd hebt, terwijl je daar alle redenen voor had.

Grotebroer, Rikki en de kerstboom

Als ik het mij goed herinner, was "Rikki wil een kerstboom" het allereerste échte voorleesboek dat we ooit kochten voor grotebroer op de boekenbeurs. Het werd meteen zijn favoriet en het duurde dan ook niet lang of we konden het blindelings afratelen terwijl we in gedachten de boodschappen voor volgende dag aan het plannen waren.

Later kwamen ook de andere Rikki-boeken in zijn boekenkast terecht en werden ze met evenveel enthousiasme onthaald. "Ridder Rikki" verstootte uiteindelijk het kerstboomverhaal van zijn troon, niet in het minst omwille van de persoonlijke boodschap die Guido Van Genechten erin had neergepend, mét exclusieve Rikki-tekening.

Deze avond echter betrapte ik hem in bed met het kerstboomboek. En dat was ook het boek dat ik nog eens moest voorlezen. Het voelde bijna als iets nostalgisch, uit een ver verleden, waar grotebroer (toen nog kleinebroer) in zijn veel te grote bed, muisstil en met grote ogen vol verbazing en verwondering, niet genoeg kon krijgen van de magie van kerstmis.