Wel, nu moogt ge allemaal zeggen wat ge wilt, maar ik vind dit dus maar de normaalste zaak van de wereld.
En ja, dat gaat geld kosten.
En ja, de begroting heeft al niks op overschot.
En ja, als je van je eigen kind bevalt, heb je die tijd nodig om ook zelf te recupereren en als je adopteert uiteraard niet (dit kan toch enkel een reactie van een man zijn, vinden jullie niet?)
En ja, je weet dat voor je begint te adopteren maar dat wil niet zeggen dat je het daarmee eens moet zijn.
Ik vind dat allemaal maar argumenten om te argumenteren.
Een kind heeft zijn ouders nodig. Vanaf dag één.
En kan een adoptiekind er dan aan doen dat zijn of haar "dag één" pas begint als hij of zij al enkele maanden oud is? Of 2 jaar? Of 5? Is dat dan een reden om maar 6 (en in andere gevallen zelfs maar 4) weken recht te hebben op exclusieve mama- of papa-aandacht? Terwijl een kind geboren in België recht heeft op meer dan het dubbele?
Ik zou juist denken dat net de adoptiekinderen nood hebben aan een veilige en geborgen start in hun nieuwe gezin. Zeker nadat ze in hun tehuizen maar al te vaak het gemis en de warmte van een moeder of vader hebben moeten missen.
Noem mij maar sentimenteel, maar kinderen hebben dezelfde rechten.
Eender waar ze geboren zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ik denk er net zoals jij over. Adoptiekinderen dragen vaak al een hele geschiedenis met zich mee. Hierdoor verloopt de aanpassing aan hun nieuwe situatie wel eens moeilijk. Dan hebben ze hun ouders zeker dicht bij zich nodig.
Just!
Overigens is 15 weken zwangerschapsverlof in feite bitter weinig. België hangt daarmee aan het staartje van de Europese landen.
Een reactie posten