KLeinebroer eet niet graag korstjes. Hij eet ze wel op, uiteindelijk, maar meestal gaat het gepaard met heel veel vleierij, omkoperij en soms ook met de nodige decibels en als-ge-nu-ni-maakt-dat-ge-uw-korstjes-begint-op-te-eten-hé!
Gisterenochtend was ik al vroeg op stap met grotebroer en bleven kleinebroer en papa samen thuis.
Terwijl kleinebroer zijn boterhammetje opat, maakte papa de afwasmachine leeg en rommelde wat op.
Trots riep kleinebroer "alles op" en mocht hij van tafel.
Pas toen papa de tafel begon af te ruimen, ontdekte hij hoe het kwam dat kleinebroer voor één keer zonder zeuren zijn korstjes had opgegeten:
Hij had ze netjes in zijn drinkbeker gepropt :-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten