Frustraties

Kleinebroer is gefrusteerd. En niet een klein beetje.

Neen.

Als het hem niet zint, zal heel de wereld het geweten hebben.

Gefrusteerd omdat hij iets wil zeggen maar niet kan.
Gefrusteerd omdat hij wil stappen maar niet kan.
Gefrusteerd omdat hij daardoor niet vlug genoeg kan geraken waar hij wil zijn.
Gefrusteerd omdat hij iets ziet wat grotebroer vastheeft en het niet krijgt.
Gefrusteerd omdat hij eten ziet en niets (of niet vlug genoeg wel iets) krijgt.
Gefrusteerd omdat hij mama wil.
Gefrusteerd omdat hij papa wil.
Gefrusteerd omdat hij dan gepakt wordt door mama en/of papa en dat eigenlijk toch niet wil.
Gefrusteerd om nog duizend-en-één andere dingen waar wij maar het raden naar hebben.

Alleen nog maar gezeur, gehuil, geween, gebrul, gekrijs, gevecht tegen alles en iedereen. Een karakterke, zoals ze zeggen. Een pittig karakterke zelfs.

Ik vind het alleen maar vermoeiend.

Héél vermoeiend.

En frusterend.